Mniej znane ciekawostki z historii motoryzacji europejskiej

...wynajęła mu najbardziej luksusowy hotel i wysłała swoich mechaników. W ciągu doby samochód został naprawiony. Na pytanie właściciela samochodu co się zepsuło, mechanik odrzekł: - Nic. Rolls Royce się nie psują.

Powyższa anegdotka pokazuje, jakie było nastawienie (przynajmniej niektórych) motoryzacyjnych firm europejskich wobec klienta. Na szczęście nie wszystkie firmy tak pieczołowicie się klientem zajmowały i zdarzały im się wpadki, których się za nic zatuszować nie dało. Pozostając przy RR. W latach 70. ubiegłego stulecia ich silniki V8 były dość archaiczne. I nie grzeszyły świetnymi przyspieszeniami. Firma wpadła na iście szatański pomysł. Otóż prędkość maksymalną i przyspieszenie określali jako wystarczające, a zużycie paliwa jako odpowiednie.


Odpuśćmy sobie arystokrację, bo oni takimi pierdołami jak spalanie nie zawracają sobie głowy.

Opel w roku 1991 wypuścił nowy model Astra. Niestety z uwagi na dość niefortunnie zaprojektowany wlew paliwa dochodziło do wyładowań elektrostatycznych, co mogło skutkować zapaleniem się samochodu podczas tankowania. Na szczęście Opel szybko zrozumiał powagę sytuacji i postanowił nie smażyć ludzi, tylko naprawić błąd.


Ogień jednak jest dość lubiany przez europejskich producentów. BMW zaliczyło wpadkę z elektrycznie podgrzewanymi fotelami w modelu E39. Na wskutek niewłaściwie dobranych elementów grzejnych fotele lubiły stawać w ogniu, wskutek czego często cały samochód się palił. Na szczęście BMW bardzo szybko uporało się z problemem i naprawiało wadliwy element w trakcie normalnych przeglądów poprzez wprowadzenie ograniczników napięcia trafiającego na maty.



Ferrari też pokochało ogień. Model 458 był wykonany metodą klejenia profili karbonowych. Klej był dobrany dość niefortunnie i gdy właściciel Ferrari jeździł ostro (a które Ferrari nie kusi, by go przycisnąć), temperatura w komorze silnika wzrastała do tego stopnia, że następował zapłon oparów kleju. Ferrari także uporało się z problemem, stosując inny klej. Poniżej film, na którym spłonęło dziesiąte Ferrari 458.

https://www.youtube.com/watch?v=JRHJACxTAUs


Pozostańmy przy włoskich producentach. W roku 1966 Lamborghini wypuściło model Miura. Wyposażony w silnik V12 o pojemności 3,9 litra i mocy 350 KM pozwalał rozpędzić auto do teoretycznej prędkości 275 km/h. Dlaczego teoretycznej? Bowiem przy prędkościach powyżej 240 km/h samochód stawał się nieobliczalny. A to z racji złej aerodynamiki. Jak zareagowało Lamborghini? Poprawili aerodynamikę pojazdu? A gdzie tam - stwierdzili, że samochód jest piękny i doskonały i zalecają jeździć z prędkością nie wyższą niż 240 km/h.


Jeśli myślisz, że taka wpadka to domena Włochów, to pragnę przypomnieć, że podobna wpadka przytrafiła się Audi w roku 1998 w modelu TT. Tu jednak Niemcy nie zastanawiali się długo i dodali szpecący linię samochodu, ale skuteczny spojler, który dbał o to, by samochód nie kręcił piruetów i by w razie utraty przyczepności kierowca widział w co uderza.


Ale czy Włosi maja wrodzoną niechęć do zmieniania stylistyki samochodu? Oczywiście, że nie! W roku 1955 Fiat wypuścił model 600. Potem postanowili go troszkę podrasować i oddali go w ręce firmy Abarth, która to firma specjalizowała się w przeróbkach Fiatów, by były szybsze. Fiaty 500/600 się dość często przegrzewały. Właściciele tych fiatów radzili sobie z tym problemem w ten sposób, że nie zamykali klapy silnika. Spece z Abartha odkryli, że samochód z niezamkniętą klapą jest szybszy. Co więc zrobili? Tak! Zrobili szybszy samochód z otwartą klapą silnika! Poniższe zdjęcie to nie amatorska przeróbka, a robota Abartha!

Na zdjęciu Fiat 500


Pozostawmy Włochów, powróćmy do wyspiarzy. Na przełomie lat 70. i 80. ubiegłego wieku pracownicy British Leyland zamiast zajmować się produkcją samochodów głównie strajkowali. W przerwach pomiędzy strajkami produkowali samochody. Ale podczas produkcji raczej myśleli o tym, jak wyrwać się przed zakład i pokrzyczeć, niż cokolwiek robić. Jakie były tego skutki? Dość fatalna jakość samochodów. Jak bardzo fatalna? Rover SD1 potrafił wyjść z fabryki będąc dłuższym z jednego boku. Różnice sięgały nawet do 3 cm!

Wspomniany powyżej Rover


I spasowanie elementów w British Leyland.

https://www.youtube.com/watch?v=F7b_sH3qSUQ


Ale wróćmy na kontynent. A konkretnie do Szwecji. Konkretnie do dnia 3 września 1967. Co ciekawego się wydarzyło tego dnia? Otóż był to tak zwany dzień H.


O co chodziło? O zmianę ruchu z lewostronnego na prawostronny. Jak trudne to przedsięwzięcie? Bardzo trudne. By to się mogło udać, Szwedzi przygotowywali się do dnia H bardzo skrupulatnie. Wszystko zaplanowali. Postawili znaki, światła, namalowali pasy, które były do dnia H zamaskowane. Następnie odkryli nowe znaki, zakrywali i demontowali stare i zamalowali stare linie. Wszystko było wręcz wzorowo przeprowadzone. Oto historyczne zdjęcie z dnia H.


I jeszcze film obrazujący zmianę kierunku poruszania się na drogach w Szwecji.

https://www.youtube.com/watch?v=Y8DqAIyuR0Q


Dlaczego to piszę? By pokazać jakimi ludźmi są Szwedzi. Są perfekcjonistami. Muszą mieć wszystko zaplanowane i nie ma rzeczy, która mogłaby pójść nie tak. Ale poszła. Volvo chciało się pochwalić systemem automatycznych hamulców modeli serii 60. Hamulce sprzężone z aktywnym tempomatem mają sprzyjać bezpieczeństwu kierowcy, który się zagapił i nie zdążył wyhamować. Zatem zrobili pokaz systemu, zaprosili prasę, wsadzili roztrzepanego kierowcę za kółko samochodu. I jak było do przewidzenia, kierowca się zagapił. System także...

https://www.youtube.com/watch?v=aNi17YLnZpg


Ale i największe tuzy motoryzacji nie uniknęły megawpadek. Mercedes stworzył klasę A. Wydał na nią kupę szmalu, samochód był sprytnie pomyślany i pomimo małych gabarytów miał zaskakująco dużo miejsca wewnątrz (co potwierdzam - autko jest wręcz genialne). Niestety jego początki nie zaliczały się do najbardziej udanych. Okazało się, że na łukach A klasa ma problemy ze stabilnością, a test łosia obnażył wszystkie niedoskonałości i autko się na nim wywróciło. Nic dziwnego, skoro zwykły slalom pokonywało tak:

https://www.youtube.com/watch?v=Um-XlKerWvA


Mercedes zareagował szybko - wprowadził seryjnie system ESP do modelu, utwardził i obniżył zawieszenie i problem znikł. Na zdjęciu Mercedes po szczęśliwym przejechaniu zakrętu.


Pisząc o o wpadkach producentów nie sposób wspomnieć o Renault, które miało spektakularną wpadkę o nazwie Avantime. Jak myślicie - ile pieniędzy pochłania zaprojektowanie nowego samochodu? Odpowiem Wam - cholernie dużo. Dlatego producenci starają się obniżyć koszty biorąc to płytę podłogową, to części z innych swoich modeli. Renault postanowiło pójść na całość i do modelu Avantime zaprojektować wszystko po nowemu. Nawet drzwi i zawiasy były projektowane do tego modelu. Na szczęście ktoś się opamiętał w porę i przyoszczędzili na płycie podłogowej (wzięli ją z Espace) i na silnikach (wybrali te, które mieli w swojej ofercie). Samochód był na wskroś awangardowy i niecodzienny. Produkowano go w latach 2001 - 2003. Jak myślicie, ile samochodów wyprodukowano? Tak - zgadliście (albo i nie), z taśm zeszło całe 8557 sztuk tego samochodu.

Na zdjęciu Avantime od strony zadniej.


Jeśli myślicie, że Avantime to finansowa klapa, to się mylicie. Największą porażką finansową jest Smart ForTwo. Na produkcji każdego modelu Mercedes traci 4,5 tysiąca euro. Do chwili obecnej stracili na tym samochodzie 3,35 miliarda euro. I to jest chyba odpowiedź, dlaczego w serwisach Mercedesa są tak wysokie koszty napraw.


I to tyle jeśli idzie o europejską motoryzację. Jeśli macie jakieś ciekawostki - podrzućcie na Cześka - chętnie poczytam i opublikuję.

Chciałbym opisać wpadki motoryzacji japońskiej. Wiem, że ich było niewiele, a ja słyszałem o jeszcze mniejszej ich ilości. Jeśli jesteś fanem Japończyków i masz na temat ich motoryzacji jakieś ciekawostki - odezwij się na Cześka!

A jeśli mało Ci motoryzacji - to zapraszam na Motokillera: